Οι Μεσσηνιακές Οινούσσες είναι νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στα νότια της Μεσσηνίας. Αναφέρονται με αυτό το όνομα από την αρχαιότητα ενώ σε νεότερες εποχές αποκαλούνταν και Σαπιέντζες. Το σύμπλεγμα αποτελείται από τα νησιά Σχίζα, Σαπιέντζα, Βενέτικο, Αγία Μαριανή και τις βραχονησίδες Δύο Αδέλφια (νότια της Σαπιέντζας), Μπόμπα (ανατολικά της Σαπιέντζας) και Αυγό (νότια του Βενέτικου). Τα μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος είναι η Σχίζα και η Σαπιέντζα που καταλαμβάνουν περισσότερο από το 90% της συνολικής έκτασής του.Στις ακτές της Σαπιέντζας έχουν σημειωθεί αρκετά ναυάγια, ορισμένα απ’ τα οποία μετέφεραν ιδιαίτερα σημαντικό φορτίο, με μεγάλη αξία σήμερα για την αρχαιολογία. Ένα από τα ναυάγια περιείχε τις κολόνες από το μεγάλο περιστύλιο που είχε χτίσει ο Ηρώδης στην Καισάρεια της Παλαιστίνης τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ενώ ένα άλλο περιείχε σημαντικές ρωμαϊκές σαρκοφάγους. Στο νότιο σημείο του νησιού υπάρχει φάρος κατασκευασμένος το 1885. Έχει ύψος 8 μέτρα και εστιακό ύψος 110 μέτρα. Ο φάρος κατασκευάστηκε ύστερα από αίτημα της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας. Σήμερα ηλεκτροδοτείται με φωτοβολταϊκά συστήματα. Η Σαπιέντζα διαθέτει μία παραλία στο βόρειο τμήμα της, απέναντι από τη Μεθώνη, η οποία ονομάζεται Αμμος.

Νότια των Μεσσηνιακών Οινουσσών βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου που είναι γνωστό ως τάφρος των Οινουσσών ή Φρέαρ των Οινουσσών με βάθος 5.121μ. Τα νησιά είναι ενταγμένα στο δίκτυο Natura 2000, μαζί με την περιοχή του ακρωτηρίου Ακρίτας και είναι επισκέψιμα με καϊκια ή ιστιοφόρα.

 

Η Σφακτηρία είναι βραχονησίδα της Μεσσηνίας στο νότιο Ιόνιο πέλαγος και συγκεκριμένα κοντά στην Πύλο, μπροστά στο φυσικό της λιμάνι, ως κυματοθραύστης. Είναι ένα μακρόστενο νησί και έχει έκταση 3,2 km2. Κατέχει στρατηγική θέση σ' ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Πελοποννήσου. Το γεγονός αυτό συνετέλεσε στο να εξελιχθούν αρκετά ιστορικά γεγονότα στην περιοχή, όπως πολεμικές συγκρούσεις κατά τα αρχαία χρόνια, όπως επίσης και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Σήμερα υπάγεται στο Δήμο της Πύλου.

Στη Σφακτηρία έγινε επίσης μάχη κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 μεταξύ των Ελλήνων και των Φιλελλήνων από τη μία μεριά και των Τουρκοαιγυπτίων από την άλλη, όταν στις 16 Απριλίου 1825 ο Ιμπραήμ ήρθε εναντίον του νησιού που το υπερασπιζόταν ο Μαυροκορδάτος με το Σαχτούρη, τον Τσαμαδό και χίλιους άνδρες. Η άνιση μάχη έληξε με ήττα των Ελληνικών δυνάμεων. Σκοτώθηκαν ο Τσαμαδός κι ο φιλέλληνας Ιταλός Σανταρόζα. Ο Μαυροκορδάτος κι ο Σαχτούρης κατάφεραν να διαφύγουν με το πλοίο του Τσαμαδού, τον ?ρη, ο οποίος διέσχισε τον αιγυπτιακό στόλο και κατάφερε να διαφύγει διάτρητος από τις σφαίρες, χωρίς κατάρτια και με λίγες απώλειες.

Αργότερα στη Σφακτηρία στήθηκε αναμνηστική πυραμίδα στη μνήμη του Σανταρόζα και των Ελλήνων ηρώων, καθώς και μνημεία προς τιμή των ?γγλων, Ρώσων και Γάλλων που έπεσαν στη ναυμαχία του Ναυαρίνου (8 Οκτώβρη του 1827). Το μνμείο μπορείτε να το επισκφτείτε με λάντζες που ξεκινούν καθημερινά από το λιμάνι της Πύλου. 

(πηγή: http://el.wikipedia.org)